fəsahətli

fəsahətli
sif. Aydın, gözəl, səlis, düzgün. Fəsahətli nitq. - Əmir Bus-Suvar böyük şah idi, dediyini eyləyən, müdrik ləyaqətli, ədalətli, şücaətli, fəsahətli, dini sevən, uzaqgörən idi. . «Qabusnamə».

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • dəhşətli — sif. 1. Dəhşət doğuran, son dərəcə qorxunc; müdhiş. Əgər bu, həqiqətə çevrilsəydi, gör Müqim bəy Cavanşir üçün necə dəhşətli faciə üz vermiş olardı. S. R.. Kambayev dəhşətli sonun yaxınlaşdığını görürdü. S. Rəh.. // İnsanı dəhşətə salan, dəhşət… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • işrətli — sif. Kef büsatı qurulmuş, kef üçün düzəldilmiş. <Lətif şah:> Dost bağında, gəldim, lələ! İşrətli divanı gördüm. «Lətif şah» …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əfsəh — ə. ən aydın, ən fəsahətli; daha fəsahətli, çox aydın danışan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • e’caz — ə. 1) möcüzə, fövqəladə şey; 2) nitqdə fəsahətli olma; 3) acizləşmə, qüvvətsizləşmə; qocalma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ecaz — is. <ər.> 1. klas. Möcüzə, misli görünməmiş şey, xariqə. <İkinci kəndli:> Minası demə! Onun işi ecazdır, ecaz! Ə. H.. Dünyada sənətin yeddi ecazından biri olan «Tac Mahal» məqbərəsi də buradadır. M. İ.. Ecazlar yaradır, hünər… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fəsih — sif. <ər.> Fəsahətli, gözəl, aydın, təmiz, düzgün, səlis (tələffüz, nitq haqqında). Fəsih nitq. Fəsih z. danışmaq. – Axund Molla Sadıq çıxdı minbərə, bir fəsih xütbədən sonra başladı. . M. F. A …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Apollo 8 — Missionsemblem Missionsdaten Mission: Apollo 8 NSSDC ID: 1968 118A Kommandomodul: CM 103 …   Deutsch Wikipedia

  • üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • böyük — sif. 1. Kəmiyyətcə, ölçücə yekə, iri (kiçik ziddi). Böyük daş. Böyük şəhər. Böyük ev. – Ağarza yoldan kənara çəkilib, böyük və soyuq bir daş üstündə oturdu. M. C.. <Göyərçin:> İsmayılzadə deyir ki, bu il böyük bir saray tikəcəyik. . . Z.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”